De overtocht naar Gili Trawangan

Voor Maurice stond vandaag het spannendste onderdeel van de vakantie op het programma. De 2 uur durende boottocht van Bali naar Gili Trawangan. Na een goed ontbijt, als je dan moet kotsen kun je beter maar wat in je maag hebben, en 2 pillen tegen reisziekte waren we er klaar voor. De chauffeur liet op zich wachten en dat geeft geen rustig gevoel als je een boot moet halen. Maar alles ging goed. De boot was een zo genoemde fastboat. Een flinke speedboat waar je ook binnen kan zitten. Nou ja, het is beter om binnen te zitten want de mensen die buiten bleven waren allemaal drijfnat op een gegeven moment. 

Na onze beroerde nacht was ik binnen een paar minuten na vertrek ook vertrokken, naar dromenland. Een half uurtje kunnen slapen en Maurice ook. Na ongeveer een uur varen vond mijn schatje het niet meer zo leuk maar gelukkig kwamen we toen in het bekende rustigere vaarwater en ging het weer goed met hem. Hij was wel heel opgelucht toen we er waren en dat het zo redelijk goed gegaan, dankzij de pillen. Een stop op Lombok gemaakt om mensen af te zetten en op te halen. Bij de boot naast ons was een passagier niet zo oplettend en die lag met rugzak en al in het water. Ik vond het wel zielig maar jullie kennen Maurice, die kon er geen genoeg van krijgen van die toerist in het water. 

Na het vertrek waren we binnen een minuut weer terug, er moesten nog mensen mee. Kan gebeuren dat je iemand vergeet. De volgende stop was Gili Air. Ook daar paar mensen er af en na vertrek weer gelijk terug. Je zou denken, een ezel stoot zich geen...... Maar ja hoor, weer mensen vergeten mee te nemen.

Dan toch echt naar "ons" eiland. We waren al ingelicht dat we ongeveer 50.000 roepia kwijt zouden zijn voor de transfer naar het hotel. Met paard en wagen! Geen gemotoriseerd verkeer hier! Niet dat het minder gevaarlijk is hoor want die paarden rennen gewoon heel hard door en als je niet aan de kant gaat heb je een serieus probleem. 

Ons hotel is een redelijk goed hotel. Kamer is schoon en een heel groot bed, het is breder dan dat het lang is. Maar de badkamer is toch wel verouderd. Het is niet vies maar niet echt modern zeg maar. Maar voor 2 nachten is het prima te doen. 

Toen was het dan eindelijk tijd voor het strand. Het witte strand en het blauwe water. Nou dat was er wel maar lang niet overal kon je op het strand liggen en wij zijn nogal verwend en willen dus ook nog een bedje. Uiteindelijk wel wat gevonden maar we moesten wel even zoeken. Op het strand hebben we (nou ja, ik) vooral geslapen en gegeten. Zou ook eigenlijk niet weten wat ik er anders moet doen ;-). 

Er zitten heel veel restaurants en ze bbq-en op straat. Er staan allemaal karren met grote vissen en daaruit kun je kiezen wat je wilt eten. Wij hebben uiteindelijk voor een tent gekozen waar ze allerlei soorten kebab hadden. Mocht je 2 stokjes kiezen met rijst of patat of gepofte aardappel en gebruik maken van de salade bar. Nou ja, heerlijk gegeten dus. Na het eten nog een stuk gelopen en toen kwamen bij een plein waar het heel druk was. Vanmiddag was daar niks te bekennen. Bleken allemaal warungs te zijn. Kleine karretjes waar ze Indonesisch eten maakten en uiteraard voor heel weinig. Vooral de backpackers zaten daar te eten. Wij hebben er een pannenkoek genomen en die was echt belachelijk lekker maar eigenlijk veel te groot. Nu dus uitbuiken op de kamer. We gaan het vandaag niet te laat maken na de nacht van gisteren. 

Morgen nog een dagje hier dus weer lekker naar het strand. Ik hou er van!