Van Ubud naar Lovina

Gisteren geen puf meer gehad om wat te schrijven en ik wist dat ik deze ochtend tijd er voor had. 

In Ubud zijn we opgehaald door een andere chauffeur die ons 2 dagen vergezeld. Een aardige man maar spreekt minder goed Engels en dat heeft al tot wat verwarring geleid. 

De eerste stop was bij de Tanah Lot tempel. Deze tempel ligt in de zee en is alleen bij eb te bereiken. De kust is heel grillig hier en flinke woeste zee. Uiteraard ook hier weer genoeg toeristen en dus de bijbehorende Indonesiërs die iets willen verdienen. Op de foto met de holy snake wat dan ook. 

Na deze stop gingen we naar een vlindertuin. Onze gids ging overal mee naar toe en ook bij de vlinders. Maar waarschijnlijk heeft hij het al 100 x gezien en liep hij als een sneltrein door de tuin heen.  Voor we het wisten stonden we weer buiten. Nu was het ook niet zo groot maar toch. Ik heb wel foto's van Maurice met een paar hele grote sprinkhanen op zijn shirt. Toen ze een kever van ongeveer 10 cm op zijn arm wilde zetten haakte hij af. Ik moest er sowieso niks van weten, was blij dat ik foto's kon maken hahaha.

Een prachtige rit door de bergen naar de rijstterrassen volgde. Wat een indrukwekkend gezicht was dat. Boven in hebben we een lunch gehad en konden we rond lopen door de terrassen. 

Nog 1 stop voor dat we in Lovina zouden komen, de Git Git watervallen. Ook zoiets waar je zonder gids niet snel zou komen. Maar ook weer een mooi stukje Bali. 

Rond 17 uur waren we bij ons hotel in Lovina, het Aneka Lovina Hotel. Ook weer prachtig en goed verzorgd. Echt niks te klagen! En wat Maurice erg leuk vond was de buitendouche. Was wel koud water dus ff voor de foto er onder en toen snel naar binnen om lekker warm te douchen. 

Onze chauffeur/gids wilde ons ook in de avond naar een restaurant brengen maar we wilde graag de buurt zelf ontdekken. Dat is prima gelukt en we hebben een leuk restaurant en gezellige bar gevonden. De weg er heen was gewoon langs de straat maar leek wel een kleine jungletocht. Op de heenweg een rat die langs ons heen schoot en terug een aantal flinke kakkerlakken gezien. Op het laatst was ik zo schrikkerig dat ik in de lucht sprong van een vrachtwagen die toeterde. We hadden echt de slappe lach met z'n tweeën. Wat een helden. Maurice wilde zijn zaklantaarn gebruiken maar ik wilde dat niet, soms kun je beter niet alles zien denk ik ;-).

Nu zitten we aan het zwembad na een uitgebreid ontbijt. Over een uurtje komt de chauffeur/gids en gaan we weer op pad. Helaas nu niet in de gelegenheid om hier foto's te plaatsen dus gebruik je fantasie en hopelijk snel weer foto's.