Borobodur en Prambanan

Alweer een korte nacht, om 3.45 uur staat een chauffeur klaar om ons naar een heuvel te brengen dichtbij de Borobodur om een prachtige zonsopkomst te bekijken. Tegen 5 uur zijn we er en dan is het nog een hele klim naar boven. We zijn ook niet de enige die zo gek zijn. Maar ja, alles voor dit prachtige natuurverschijnsel. Het is werkelijk pikkedonker boven en iedereen schuivelt wat rond op zoek naar een plekje. Langzamerhand wordt het steeds iets lichter en de camera's worden tevoorschijn gehaald. Wat ook steeds duidelijker wordt is het feit dat het bewolkt is en mistig. Tegen een uur of 6 is er een heel licht streepje te zien geweest van de zon en is ondertussen de hele heuvel gehuld in mist.
Tot zover de zonsopkomst. Een kleine teleurstelling, dat begrijpen jullie.

Dan door naar de Borobudur. We kiezen er voor om een gids in te huren en deze man legt ons heel goed uit wat er precies allemaal te zien is en hoe de verschillende ringen van de tempel overeenkomen met de verschillende stadia die je kunt bereiken in het Boedhisme. Aan de hand van de scultuperen in de wanden legt hij het verhaal rondom Boedha uit. Erg indrukwekkend en we hebben een leuk gesprek over het leven, karma en het Nirvana. Ook Janto is geïnteresseerd en de man legt ons uit dat het Boedhisme geen religie is maar een filosofie, iets wat ons aanspreekt. Tussendoor moeten we voor Noah het even vertalen maar ook hij luistert geïnteresseerd. We zijn heel blij dat we dit gedaan hebben. Maurice heeft heel veel foto's gemaakt maar bij de uitleg over het eerst denken en dan praten en dat je wijzer wordt (meestal dan) vanaf je 40e hebben we hem er even bijgehaald ;-).

Wat het bezoek een kleine domper gaf en waarvoor ik niet gewaarschuwd was door Jolande was de lange weg naar de uitgang en dat deze liep langs tientallen, zo niet honderd kraampjes waar ze je van alles wilden verkopen. Dat was echt irritant en helemaal toen bleek dat we net naast de ingang uitkwamen om er weer uit te gaan, we hebben zeker een kilometer of 2-3 omgelopen langs die kraampjes. Mochten we hier ooit weer komen dan trap ik daar niet meer in.

Onze chauffeur stond keurig te wachten en de volgende stop was de Prambanan tempel, een Hindoeïstische tempel. Ook dit was mooi en indrukwekkend maar eigenlijk nog meer de brokstukken van de aardbeving in 2006. Wat is er veel verwoest toen van deze prachtige tempel en wat moet er nog veel opgebouwd worden. De vraag is of dat gaat gebeuren want het schijnt dat bewoners uit de omliggende dorpen stenen hebben gepikt om te gebruiken voor hun huizen.

Bij beide tempels was Janto een nog grotere toeristische trekpleister dan de tempels zelf. Bijna overal werden we, en vooral hij, nagestaard, stiekem gefilmd en gevraagd om op de foto te gaan met heel veel jonge meiden. Hij moest er zelf erg om lachen en het deed zijn ego meer dan goed :-). De moeders ( die soms zelf ook op de foto wilde) riepen tegen mij, he is so handsome! Ook Noah was in trek en men wilde hem aanraken en een paar jongens en meisjes van zijn leeftijd wilde met hem op de foto en vroegen waar hij vandaan kwam. Vooral het feit dat ze zo groot/lang zijn is hier zeer opzienbarend.

Na het bezoek aan de Prambanan bracht de chauffeur ons weer naar het hotel. Daar hebben we ons prima vermaakt bij het zwembad, in de sportzaal en beetje bijgeslapen.

Ons hotel zit direct achter een heel gezellig straatje vol winkeltjes en restaurantjes. Een beetje Koah San Road in het klein. Daar hebben we heerlijk gegeten en voor zo weinig dat we 3 keer hebben gekeken of het wel klopte. Morgen, zondag os er een groot feest en men was al druk bezig met het bouwen van allerlei podia, ook bij ons hotel is een groot podium gemaakt. Daar gaan we zeker nog naar toe en dat lezen jullie dan later weer.